Natuur Dialoog Wandeling
Een op een wandeling voor leiders – Coaching en visie vanuit het NU, waarin jouw natuurlijke staat van zijn zichtbaar word door de natuurlijke ruimte, door in beweging te zijn en dat wat er in jou leeft de ruimte krijgt. De natuurlijke tijd haar werk doet om andere zienswijze en inzichten op te doen, doordat de boog niet meer strak gespannen staat, cortisol uit de veelal overbelaste bijnieren kan afvloeien onderwijl de natuur oplaad, Dialoog Thema’s : Leiderschap – De verandering zijn – Transparantie & transformatie – Horizontaal samenwerken – Duurzaam doen – Pionieren in de nieuwe tijd – Controle of vertrouwen etc.
Bijdrage: 75,– euro per uur excl BTW
De Helende stilte Dialoog
Op De Meewerktuin is er ruimte en aandacht voor ons lichaam. Dit is de basis welke wij in alles wat wij doen meenemen. Goed zorgen voor dit lichaam middels gezonde voeding, voldoende rust, voldoende ruimte en beweging zijn natuurlijke factoren die bijdragen tot een lichaam wat energie uitstraalt en vitaliteit communiceert. Maar wat nou als je deze dialoog niet meer verstaat. Als alles vast zit door de hele dag in een en de zelfde houding te werken. De stress van de tijdsdruk en werkcalamiteiten op je spieren is geslagen. Je hoofd de dialoog met de rest van je lichaam blokkeerd. Om deze inwendige dialoog weer te laten stromen, is er soms even iets anders nodig dan nog meer woorden en daden. Vanuit mijn weg in Levenskunst bied ik deze stilte dialoog aan, middels Reiki behandelingen ( gecertificeerd Reikimeester) en intuitieve stoel schouder/hoofd/rugmassage. Dit is iets waar ik blij van word, wat voor mij natuurlijk voelt en waarin ik meer ga staan vanuit mijn holistische visie welke ik graag als inspiratie aanbied voor het geheel van alles wat wij gezamenlijk uitdragen, delen en ondernemen onderweg naar een fijnere samenleving.
Half uur: 35,– euro excl. BTW
Heel uur: 75,– euro excl. BTW
Het Wensburo
Ten tijde van het doorleven van een burn out. Een teken dat ik mijn natuurlijke staat van zijn overbelast had met enorme wils- en daadkracht, doorgaan, incasseren, conformeren, oplossingen zoeken, creeren en maar doorgaan, niet luisteren naar wat mijn lichaam en geest vertelde, niet trouw was aan het gene wat ik kom brengen. Dit door de afleiding van een bedachte crisis in 2008, een acht jaar durende weg neerwaarts vanaf daar, door het systeem juist nog meer druk ondervond, besloot ik mijzelf te vragen wat ik ten diepste wens. Wat ik nodig had, ten tijde dat de reserve van mijn energiemeter naar de bodem was gezakt. RUIMTE – RUST – PRAKTISCHE HANDVATTEN – VOLDOENDE IS GOED GENOEG – DIENENDE STRUKTUUR – HET PAD VAN MIJN ZIEL GAAN VOLGEN. Mijn ervaring was dat een systeem hier niet veel mee kon, onbuigzaam trachtte het krampachtig mensen aan het werk te helpen, zelf ook gevangen in dit zelfde systeem, daar waar opstaan al energie kostte. Ik kon niets meer en moest van alles.
Ik gun het niemand en tegelijkertijd is het achteraf mijn grootste geschenk geweest. De stormwindvlaag die mij de juiste levensrichting op blies. Om hier aan te komen was er ruimte in mijn hoofd nodig. Slapen en rusten lukte nauwelijks door uitgeputte bijnieren, oververmoeidheid en een overprikkeld zenuwstelsel. Mijn adrenaline motor had marathon na marathon gelopen, om tegen de muur tot stilstand te komen en af te zakken naar de bodem. Rock bottom. Het is een donkere plaats om in te zijn en toch groeien hier de mooiste bloemen….
Nadat de praktische handvatten getackeld waren. De levensbasis weer tot rust kwam, werd ik een mens met afstand tot de arbeidsmarkt. Ik zag mijzelf geheel niet zo. Ik heb nog nooit zo hard gewerkt als in de periode dat ik mij gedragen zag door het systeem, in mijn geval bijstand van waaruit werken de zin van bestaan is, bijdragend aan een economische gedreven participatie maatschappij. Ik ervaarde deze wijze van mij benaderen als vanuit een afstand tot leven bedacht en besloot het heft in eigen handen te nemen. Mijzelf te durven vragen waar ik nou blij van werd. Ik wist het op dat moment niet en wel dat ik mij enorm aangetrokken voel tot de natuur die ik ben. Het liefste buiten ben en niet opgesloten in een gebouwde ruimte. Voldoende was goed genoeg en de rest van mijn natuurlijke tijd liep ik te struinen door de bossen, waaide mijn hoofd leeg in de wind, woelde mijn vingers in de aarde en braken er kleine zonnestraaltjes door in het zien groeien van nieuw leven in de tuin, waar ik mij had aangesloten als vrijwilliger. Een term die voor mij ook niet meer paste, na mijzelf te vragen waarom de meest zinvolle levensbijdragen, door mensen die dit met hart en ziel doen, door ons systeem in een vrijwillig jasje worden gekleed, daar waar veel zinloze werkzaamheden beloond in stand worden gehouden om zodoende bij te dragen in het voorzien van levensonderhoud.
Deze periode bestreek 2 jaar van mijn leven, waarin ik iedere dag weer meer reserve opbouwde, veel in de natuur was, op de automatische piloot aan mijn plichten voldeed en een monnikklus klaarde door onze eigen schuldhulpverlening te doen, om het systeem heen, want ook deze levensbasis aan financiele stabiliteit was rockbottom gegaan. Ik kreeg te maken met een levensveranderende ingrijpende gebeurtenis, mijn moeder werd ernstig ziek en ik verleende 4 maanden intensieve mantelzorg en tot op heden wekelijks. Het verwonderd mij hoe krachtig een mens kan zijn. De uitspraak “Je draagt wat je aankan”, was een schrale troost voor mijn eigenwaarde, welke in het systeem tot een onpersoonlijke afstandelijke onliner was verworden en een lichtpuntje van oervertrouwen, dat ik hier doorheen ging komen.
De tuin, heel veel schrijven zonder enige restrictie of zelfcensuur en mijn gevoelens en verhalen schilderen, hielpen mij de weg naar mijzelf terug te vinden, naar de vrouw die ik vandaag de dag ben. Ik accepteerde dat het gene wat ik kom brengen niet te vinden was in loondienst, dat ik het gelukkigst ben als ik mijn vrijheid leef om te creeren in de natuurlijke tijd, vaak de tijd vooruit als pionier.
In mij besloot iets dat het tijd was om te gaan staan. Om te stralen vanuit mijn potentie, uniekheid en talent. Iets in mij, liet mij voelen hoe mijn vertrouwen hierin gegroeid was en hoe deze levensweg mijn ruimte doorweefd had met een visie waar ik trouw aan blijf, om het leven te dienen vanuit mijn hart en niet anders. Het is een spannende en confronterende weg. Een weg met geen terugweg. Een levenstransformerend pad welke leiden tot het vervullen van mijn droom, die onderweg ook nog eens van koers veranderde is heden mijn eenvrouwszaak geworden, De Meewerktuin, waar als een mozaiek al mijn levenspuzzelstukjes aan talent en ervaring samen komen. Op deze plek leerde ik waarde toe te kennen aan de reis, het proces te eren en organische de tijd te ontvangen om te groeien. Vandaag de dag is de tuin een plek die je bij binnenkomst aanraakt, oprecht benieuwd is hoe het met jou gaat, door de doorleefde reis die ik zelf maakte. Een tuin waarin deze ervaring in alle liefde weer verder deelt, vanuit een doorleefde cirkel, dat het wel kan. Ieder leven doet er toe en is zinvol. Wat dan? Dat is de uniekheid welke jij voor jezelf laat zichtbaar worden in de ruimte die geboden word vanuit een schatkist aan doorleefde ervaring.
Vrijwillig heeft plaats gemaakt voor startende wederkerigheid. Controle is opgegaan in intentie, vertrouwen en stromen. Natuurlijke tijd heeft me weer in verbinding gebracht met ontdekken, verwonderen en nieuwsgierig zijn. Mijn hart staat wagenwijd open, zonder bang te zijn voor de pijn, mijzelf herinnerend het leven neutraal vanuit compassie waar te nemen, met twee benen stevig in de aarde en een heldere geest. Deze reis heeft mij ware innerlijke rijkdom leren kennen, rijkdom die niet af te lezen is op de bank of aan een maatschappelijke rol. Het opende mijn creatiekracht, mijn scheppingskracht en liet mij zien dat waar ik durf te dromen, ik samen met anderen dromen realiseer, wat mij in de kern, voorbij alle waan van vandaag de dag, een gevoel van diepe dankbaarheid laat voelen. Dankbaarheid wat als een baken brand, als ook in mijn leven soms de weg onduidelijk is met alle menselijke reacties vandien.
Burn out is nu eigenlijk ook geen kloppende benaming meer, ik zag er recent een krachtig filmpje over, waarin de spreker sprak over Moral Injury, een morele verwonding, een term welke de getraumatiseerde soldaten die terug komen uit oorlogsgebied beschreef en hij trok deze lijn door naar de mensen die omvallen in de zorg en ik kan hem nog verder doortrekken, omdat dat gene wat het leven middels het systeem toont, verwondingen veroorzaakt door het niet leven van je unieke prachtige zelf….. De wereld wacht op jou en jij bent de verandering die jij wil zien hierin.
Wil je hierin een stuk met mij op wandelen, dan maak ik met plezier tijd voor je vrij in de vorm die past en aansluit bij waar jij je bevind, in een natuurkantoor zonder muren, een tijd zonder klok en een openheid in het moment zonder pasklare antwoorden of oplossingen en in een weten dat deze nooit bedacht had kunnen worden, omdat jij uniek bent. Ik hoop dat ik met mijn verhaal een zaadje van hoop en moed plant in een tijd die vraagt om tijd buiten de tijd. Wacht er niet op en schenk deze aan jezelf. Je bent het zo waard!
Tijdsduur in overleg en afstemming
Invulling Wensburo in afstemming met jouw unieke zelf
Bijdrage in overleg vooraf.
Voor het maken van een afspraak kun je mailen naar: tuinbuilding@meewerktuin.nl of bellen 06-55070003